Μέχρι τώρα οι Πυργιώτες άναβαν κεριά στην Παναγία και στον Άγιο Χαράλαμπο. Χθες το βράδυ οι καταστηματάρχες της πόλης άναψαν 3000 κεριά στην κεντρική πλατεία, για να διαδηλώσουν το δικαίωμά τους και των πελατών τους στην επιλογή του καπνίσματος και την αντίθεσή τους στην καπναπαγόρευση. Με αυτή τη διαμαρτυρία η ηλειακή πρωτεύουσα έδειξε για μια ακόμη φορά ότι, παρά τη γεωγραφική της εγγύτητα προς την Ευρώπη, παραμένει μία πόλη των ανατολικών εσχατιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Δεν είμαι καπνιστής. Παραδέχομαι ωστόσο πως όταν κατέβαινα στον Πύργο και πηγαίναμε στο καφέ πίσω από το Σταυροπάζαρο, οι φίλοι μου παράγγελναν ναργιλέ και δεν αντιστεκόμουν στον πειρασμό να τραβήξω μερικές τζούρες αρωματισμένο καπνό. Γνωρίζω τα επιχειρήματα των καπνιστών, όσο και των καταστηματαρχών. Οι καπνιστές πελάτες διεκδικούν το δικαίωμα επιλογής και αποδεδειγμένα αφήνουν πολύ περισσότερα χρήματα, επειδή όσο καπνίζουν πίνουν, ενώ οι άκαπνοι αρκούνται σε ένα δυο ποτά. Άλλωστε όλοι οι φίλοι μου καπνίζουν σαν τζιμινιέρες και παρατηρώ τις συνήθειές τους.
Αφορμή για την αγανάκτησή μου με την πρωτοβουλία των Πυργιωτών δεν είναι η απαγόρευση ή μη του καπνίσματος. Είναι η απάθειά τους απέναντι σε άλλα, πολύ σοβαρότερα προβλήματα που βασανίζουν τον Πύργο και την Ηλεία.
Τρεις χιλιάδες κεριά ρεσώ γέμισαν τη μεγάλη πλατεία της πόλης για το κάπνισμα. Το έδειξε και η τηλεόραση. Εύγε! Όμως πόσα κεριά άναψαν για τα καμμένα και καταπατημένα δάση; Πόσα κεριά άναψαν για τα χιλιάδες αυθαίρετα, που έχουν μετατρέψει τις παραλίες σε φαβέλες; Πόσα για τις αποξηραμένες λίμνες και τα ποτάμια-οχετούς;
Πόσα για τους ανίκανους και δόλιους πολιτικούς, που αντιμετωπίζουν τον τόπο σαν τσιφλίκι και το λαό σαν υπανάπτυκτους αγροίκους; Πόσα για τις διεφθαρμένες δημόσιες υπηρεσίες; Πόσα για τα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα που έχουν μολύνει τη γη και έχουν φθάσει στα ύψη τον καρκίνο; Πόσα για το εξαιρετικό μας λάδι, που αγοράζουν χύμα οι Ιταλοί και μετά το πουλούν ως δικό τους;
Πόσα για την καταστροφή του βυθού από τους δυναμίτες; Πόσα για τους παράνομους σκουπιδότοπους; Πόσα για το αρχιτεκτονικό χάλι των οικισμών; Πόσα για τα εγκαταλελειμμένα στην τύχη τους μνημεία; Πόσα για το θανατηφόρο οδικό δίκτυο και τον εγκαταλελειμμένο σιδηρόδρομο; Πόσα για το όνειδος της χασισοκαλλιέργειας; Πόσα για τα κακομεταχειρισμένα ζώα; Πόσα για το ότι η Ηλεία είναι ο τελευταίος νομός της χώρας σε κατά κεφαλήν εισόδημα;
Ο κατάλογος των ερωτημάτων μοιάζει ατελείωτος. Η απάντηση σε όλα είναι, δυστυχώς, η ίδια: κανένα!
2 σχόλια:
Αγαπητέ Βυτιναίε
Ν΄ αγιάσει το στόμα σου, τα είπες όλα ..."χύμα και τσουβαλάτα". Μακάρι να έλεγαν έστω και πολλοστομόριο από αυτές τις αλήθειες τα αργυρώνητα έντυπα μέσα της πόλης του Πύργου που προχτές έδειξε το πρόσωπο της μαύρης πλευράς του φεγγαριού (γιατίυπάρχει και η φωτεινή που δυστυχώς δεν φαίνεται).
Ο πάλαι ποτέ Πύργος με τους λαϊκούς αγώνες και ξεσηκωμούς στα "σταφιδικά", με τις πνευματικές εξάρσεις των αρχών του περασμένου αιώνα σήμερα έγινε περίγελως με τους θεριακλήδες που ζήλωσαν την δόξα της Σούγκαρ Τάουν της γειτονικής Ζαχάρως...
Και βέβαια διαμαρτύρονται οι ερίφηδες, γιατί πουλάνε το χυμό του πορτοκαλιού και το εσπρέσο 4 Ευρώ, όταν στη Φλωρεντία έχει 1,5 Ευρώ!!!
Σ΄ευχαριστώ για την (ηλεκτρονική) ανάσα που μας έδωσες
Σωτηρης Σωτηρόπουλος ΔΙΒΡΗ
Τα έντυπα του Πύργου, αγαπητέ ιατρέ, υπόκεινται στους νόμους της ελεύθερης αγοράς και αποσκοπούν στο κέρδος. Το ιστολόγιο του πτωχού Βυτιναίου είναι «δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν», και ως υπεράνω αργυρίων, γράφει ό,τι αισθάνεται. Δυστυχώς η φωτεινή πλευρά του φεγγαριού υφίσταται την έκλειψη, όχι η σκοτεινή. Βρισκόμαστε σε φάση ολικής και διαρκούς εκλείψεως στην πόλη και στη χώρα. Γεννηθήκαμε σε λάθος εποχή. Ο πάλαι ποτε Πύργος… κατεδαφίστηκε, και στη θέση του χτίστηκε μεζονέτα.
Με προκαλείτε που γράφετε για τη Φλωρεντία. Αν σταθεί κανείς στο λόφο με το άγαλμα του Δαυίδ και κοιτάξει προς τον Άρνο και τον τρούλλο της Σάντα Μαρία, θα παρατηρήσει ότι οι λόφοι πίσω από την πόλη μοιάζουν με τη λοφοσειρά του Λαμπετοκόλιρου. Με μία διαφορά: η Φλωρεντία, πρωτεύουσα της Τοσκάνης, είναι μία από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου, ενώ ο Πύργος είναι κάτι προς το αντίθετο.
Σας ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Άργησα να απαντήσω επειδή λόγω φόρτου εργασίας δεν μπαίνω στο ιστολόγιο κάθε ημέρα, πολλά δε από τα κείμενά μου είναι προαναρτημένα.
Δημοσίευση σχολίου