ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ Α', ΕΝΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥΡΑ

Ήταν υποψήφιος στις δύο τελευταίες εκλογές Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Δεν εξελέγη, αλλά επηρέασε με τις επιλογές του καθοριστικά την εκλογή.
Πριν δέκα χρόνια στήριξε τον τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλο, ο οποίος με τη βοήθειά του εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Η "ανταμοιβή" του, όπως τα γεγονότα εκ των υστέρων απέδειξαν, ήταν η μετάθεσή του στην ιστορική Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, της οποίας ο Επίσκοπος είναι ο μόνος που έχει το προνόμιο να τιτλοφορείται εντός των ορίων δικαιοδοσίας του "Παναγιώτατος", τίτλος που φέρει μόνον ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.
Την περασμένη Πέμπτη, αυτός και οι υποστηρικτές του έδωσαν την ψήφο τους στον Θηβών Ιερώνυμο. Οι όροι της συμφωνίας παραμένουν για την ώρα άγνωστοι.
Ο λόγος του δεν περνάει απαρατήρητος. Από τα χρόνια που ήταν Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, τον θυμόμαστε στα τηλεοπτικά παράθυρα, να μιλάει καθισμένος στο χαρακτηριστικό του θρόνο με το δικέφαλο. Πλήθος ακροατών ακούει κάθε Κυριακή το κήρυγμά του, πλήθος και οι αντιδράσεις που προκαλεί, κυρίως εκτός ναού. Ακόμη και στην εξόδιο ακολουθία του Μακαριστού Χριστοδούλου, προκάλεσε κάποιους με το να προσφωνήσει τον πρώην Βασιλέα Κωνσταντίνο μεταξύ των πρώην Πολιτειακών αρχόντων.
Ποιος είναι ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος Α' λοιπόν;
Αναμφιβόλως είναι ένας από τους επιφανέστερους Ηλείους της σύγχρονης Ελλάδας. Λόγω επικαιρότητας, τον παρουσιάζουμε πρώτο στη σειρά με τους Επιφανείς Ηλείους.



Άνθιμος: Έδωσε «διαπιστευτήρια» στον Κοκό!
Ένα βαρύτατο θεσμικό ατόπημα του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμου σημάδεψε τη νεκρώσιμη ακολουθία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και θα αποτελέσει το βασικό θέμα συζήτησης στην κούρσα της διαδοχής. Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, κατά την εκφώνηση του επικήδειου για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο στη Μητρόπολη, προσφώνησε τον κ. Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ προτού προσφωνήσει την υπόλοιπη πολιτική ηγεσία του τόπου .
Η εκτροπή του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης από το πρωτόκολλο (αυτονόητο ότι κανένας άλλος απ' όσους εκφώνησαν επικήδειους δεν μνημόνευσε τον τέως βασιλιά) προκάλεσε αίσθηση και αναταραχή στους παριστάμενους. Σεβόμενοι, ωστόσο, τη στιγμή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της Βουλής και οι λοιποί πολιτικοί ηγέτες αρνήθηκαν να σχολιάσουν την αναφορά του κ. Ανθιμου.
Σημειώνεται ότι ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης εμφανίζεται ως ένας από τους διεκδικητές του αρχιεπισκοπικού θρόνου.
(Από το «Πρώτο Θέμα». Πέμπτη, 31 Ιανουαρίου 2008)
http://lupus002.blogspot.com/2008/01/blog-post_2657.html
.

.
Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος γεννήθηκε το 1934 στη Σαλμώνη (πρώην Κούκουρα) του Δήμου Πύργου. Το κοσμικό του όνομα είναι Διονύσιος Ρούσσας. Σπούδασε Φιλολογία και Θεολογία. Χειροτονήθηκε το 1964 διάκονος και το 1965 πρεσβύτερος.
Η Ιερά Σύνοδος του ανέθεσε τη σύνταξη του φυλλαδίου "Φωνή Κυρίου", το οποίο διηύθυνε για έξι χρόνια. Το 1966 παραιτήθηκε από τη θέση του ως καθηγητής και τοποθετήθηκε Διευθυντής Κηρύγματος στην Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το 1968 διορίστηκε από την Ιερά Σύνοδο Διευθυντής του Φοιτητικού Θεολογικού Οικοτροφείου. Την θέση αυτή κράτησε μέχρι την προαγωγή του σε επίσκοπο το 1974. Επί πλέον από το 1968 ανέλαβε την ευθύνη των εκδόσεων και του Τυπογραφείου της Αποστολικής Διακονίας. Το Μάιο του 1972 εκπροσώπησε την Εκκλησία της Ελλάδος στην εκλογή και ενθρόνιση του Πατριάρχου Βουλγαρίας Μαξίμου.
Στις 13 Ιουλίου 1974 εξελέγη από τήν Ιε­ρά Σύ­νο­δο της Ιε­ραρ­χί­ας Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως και Σαμοθράκης. Η χει­ρο­το­νί­α του έγι­νε στις 14 Ιουλίου 1974 στην Αθήνα, στον Ι­ε­ρό Να­ό του Αγί­ου Βα­σι­λεί­ου της οδού Με­τσό­βου. Στην Αλεξανδρούπολη ανέπτυξε μεγάλη ποιμαντορική δραστηριότητα και πλούσιο έργο. Χαρακτηριστικό έργο της δεσποτείας του είναι το Εκκλησιαστικό Μουσείο, που στεγάζεται στο παλιό κτήριο του νοσοκομείου της πόλεως.
Κατέστη δια μεταθετού Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης στις 26 Απριλίου 2004, ως δι­ά­δο­χος του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Β’. Η μετάθεσή του στη Θεσσαλονίκη έγινε αφορμή μαζί με την εκλογή των νέων μητροπολιτών για τις Μητροπόλεις Κοζάνης και Ελευθερουπόλεως να δημιουργηθεί μεγάλη κρίση στις σχέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η Ιερά Σύνοδος αρνήθηκε να στείλει τον κατάλογο των υποψηφίων για τις τρεις αυτές "Νέες Χώρες" προς έγκριση στην Κωνσταντινούπολη, όπως ορίζει η Πατριρχική Πράξη του 1928. Το Πατριαρχείο συγκάλεσε Μείζονα και Υπερτελή Σύνοδο, η οποία αποφάσισε τη διακοπή της κοινωνίας των Αρχιερέων του Οικουμενικού Θρόνου με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Τελικά μετά από αμοιβαίες υποχωρήσεις οι νεοεκλεγέντες Μητροπολίτες αναγνωρίστηκαν και νέα Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος ήρε την ακοινωνησία με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και αποκατέστησε τη μνημόνευση του ονόματός του στα δίπτυχα της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.
Η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 18 Ιουνίου 2004 στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης.