Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

ΤΟ ΔΑΣΑΚΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΟΥΔΙΩΤΙΣΣΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ


Γέρικη βελανιδιά. Οι παλιοί λένε ότι το δρυοδάσος της Φιλόης έφθανε μέχρι εδώ



Το άρωμα των βρεγμένων πεύκων ήταν μεθυστικό




Η βροχή είχε μαλακώσει τις βελόνες και τους θάμνους διευκολύνοντας την πρόσβαση στο πυκνό δάσος



Καταπληκτική η θέα της Λίμνας


Το Κατάκολο


Τέτοιες μέρες αξίζει να θυμόμαστε πώς ήταν η Ηλεία μας κάποτε


Τα κυπαρίσσια δε θα μπορούσαν να λείπουν από το τοπίο. Τι ανόητη η προκατάληψη ότι είναι μόνο για τα νεκροταφεία!


Τα πεύκα κατηφορίζουν την απότομη πλαγια μέχρι να συναντήσουν τις σκάλες με τα αγιανναίικα λιοστάσια


Δέντρα και πεύκες


Ασβοφωλιές


Κι άλλες δρύες


Τα πευκάκια αποδεικνύουν ότι το δάσος είναι ολοζώντανο, αναγεννάται και επεκτείνεται


Στη μικρή έκταση που είχε καεί πριν λίγα χρόνια πάνω από το μοναστήρι της Σουδιώτισσας έχει γίνει μια επιπόλαιη αναδάσωση με κουκουναριές φυτεμένες υπερβολικά κοντά. Οι συνήθεις νεοελληνικές υπερβολές


Από το ιταλικό φυλάκιο ο ήλιος φαίνεται να δύει πίσω από τον Αϊ-Γιώργη των Γρανιτσαιίκων

Δεν υπάρχουν σχόλια: