ΗΛΕΙΑ: ΟΥ ΤΟΠΟΣ

Ένας ογκώδης τόμος για τη Μεσσηνία από τις εκδόσεις Μίλητος. Η Ηλεία δεν υπάρχει πουθενά

.

Μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία, τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές, είναι αποκαλυπτική: η Ηλεία απουσιάζει παντελώς από την εκδοτική κίνηση. Αντιθέτως, η παρουσία των γειτονικών νομών Αρκαδίας και Μεσσηνίας είναι φανταχτερή και πολυτελής.
Υστερεί άραγε η Ηλεία των γειτονικών της νομών σε ιστορία και φυσικό πλούτο; Είναι τόσο αδιάφορη στους συγγραφείς και τους εκδότες; Ασφαλώς όχι. Όσο κι αν έχει πληγεί το φυσικό της περιβάλλον από τις πυρκαγιές και τις αυθαιρεσίες των κατοίκων της, η ακόμη αλώβητη φύση και τα μνημεία της, φύση από την ακροθαλασσιά μέχρι το αλπικό τοπίο και μνημεία όλων των εποχών, θα μπορούσαν να γεμίσουν πολλούς τόμους. Αυτό στο οποίο υστερεί η Ηλεία είναι οι άνθρωποι που θα ασχοληθούν με την προβολή της, άνθρωποι ανιδιοτελείς και πατριώτες, με πατριωτισμό υγιή και όχι αρπακτικό.
Πρώτα απ’ όλα οι ηλειακής καταγωγής πολιτικοί αντιμετωπίζουν τον τόπο καταγωγής τους από αρνητικά έως αδιάφορα. Ποιος δε θυμάται ότι ο επί οκτώ χρόνια πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, με καταγωγή από τη μητέρα του από το Κορακοχώρι Πύργου, απλώς δεν έκανε τίποτε για αυτό τον τόπο; Σε μία επίσκεψή του μάλιστα στο χωριό του, είχε δηλώσει στους θαμώνες του καφενείου ότι ο τόπος τους είναι ωραίος και να φροντίσουν να φτιάξουν δρόμους. Μα αν δεν ενδιαφερθεί αυτός, μόνοι τους οι κάτοικοι θα φτιάξουν δρόμους;
Ποιος Ηλείος δεν έχει θυμώσει με το Δημήτρη Αβραμόπουλο, ο οποίος προτάσσει την εκ μητρός αρκαδική του καταγωγή, από αυτήν του πατέρα του, από το Αυγείον Αμαλιάδας; (Για τον εκ παρθενογενέσεως αστέρα της πολιτικής ζωής δες το διάλογο που καλά κρατεί στο ιστολόγιο του Skinious). Ποιος δεν έχει εκπλαγεί με τη Φωτεινή Πιπιλή και το Βύρωνα Πολύδωρα, καταγόμενους από τη Νέα Φιγαλεία, που δεν έχουν μιλήσει ποτέ για την ιδιαίτερη πατρίδα τους; Και πώς μπορούμε να περιμένουμε κάτι καλό από αυτούς;
Η άρχουσα κάστα του νομού είναι κι αυτή βυθισμένη στο μικρόκοσμό της. Ο Νομάρχης σήκωσε προεκλογικά το θέμα της αρπαγής του ναού του Επικουρίου Απόλλωνος από το Σαμαρά, μόνο και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους, και μετά το ξέχασε. Τον απασχολούν οι αγορές οικοπέδων για το θνησιγενές του ΤΕΙ περισσότερο. Για τους δημάρχους, ας τα αφήσουμε καλύτερα. Αυτοί δεν ξέρουν πού να πετάξουν τα σκουπίδια τους, με ελιτίστικα και κουλτουριάρικα πράγματα θα ασχολούνται;
Αν όμως οι πολιτικοί δεν παρακινήσουν τους πνευματικούς ανθρώπους να ασχοληθούν όλοι μαζί με τον τόπο, τότε αυτός θα παραμένει στην αφάνεια και το όνομα της Ηλείας θα έρχεται στην επικαιρότητα μόνο σε σεισμούς, φωτιές, ανεμοστρόβιλους, ή όταν ανακαλύπτεται καμμιά φυτεία χασίς. Θα έρχεται και στην αφή της Ολυμπιακής Φλόγας, μόνο που τότε η Ολυμπία παρουσιάζεται αυτόνομα, χωρίς αναφορά της Ηλείας. Θα έρχεται και τα καλοκαίρια, όταν εγχώριες διασημότητες του πρωινού κατακλύζουν τα πολυτελή ξενοδοχεία, μόνο που και τότε αυτά τοποθετούνται στη «Δυτική Πελοπόννησο» και όχι στην Ηλεία.
Είναι φανερό ότι το όνομα της Ηλείας δεν είναι ένα ισχυρό brand name και οι εμπλεκόμενοι με αυτό πολιτικοί και επιχειρηματίες το αποφεύγουν όσο μπορούν. Με αυτή τη νοοτροπία όμως, αυτός ο τόπος δεν πρόκειται ποτέ να ορθοποδήσει. Αντιθέτως θα είναι για πάντα έρμαιο στα χέρια ανίκανων πολιτικών και παραγοντίσκων, εκτεθειμένη στις αρπακτικές ορέξεις του κάθε Σαμαρά, επικουρούμενου από τα ντόπια ή ημιντόπια τσιράκια του. Θα είναι σκεπασμένη με την κόπρο του Αυγείου, περιμένοντας ματαίως τον Ηρακλή να την καθαρίσει. Και οι άνθρωποι που την αγαπούν θα κοιτάζουν ζηλότυπα την πρόοδο των γειτονικών της περιοχών.

.