Από τα βίντεο των Γυρισμάτων θα σταθώ στο σχετικό με τη Βυτίνα. Για άλλη μία φορά ό,τι είχε να δείξει η Βυτίνα ήταν η πλατεία με τις καφετέριες και τα καταστήματα. Άδικο και άστοχο. Το έχω ξαναγράψει, το χειρότερο μέρος της Βυτίνας και το πιο φτιασιδωμένο είναι η πλατεία της. Η ψυχή της είναι στις γειτονιές της και στις εξοχές της, εκεί όπου θα δεις ακόμη τις κυρούλες να ποτίζουν τα λουλούδια του κήπου τους, εκεί όπου κελαηδάει ο τσοπανάκος και ανθίζει ο φλόμος.
.
Παλιός Βυτιναίος φουστανελλάς στο Λαογραφικό Μουσείο της Βυτίνας
.
Και λίγα λόγια για το Λαογραφικό Μουσείο. Η προσπάθεια που έχουν καταβάλει όλα αυτά τα χρόνια ο Λόντος Αναγνωστόπουλος και ο Σωτήρης Κούκας, ο οποίος σημειωτέον δεν είναι Βυτιναίος, αλλά αγαπά τη Βυτίνα πιο πολύ από το χωριό του, είναι αξιόλογη. Ωστόσο η λαογραφική συλλογή που έχουν σχηματίσει πρέπει να βρει στέγη σε ένα χώρο αντάξιο του ιστορικού χωριού, όπου τα εκθέματα δε θα είναι το ένα επάνω στο άλλο. Ένας τέτοιος χώρος είναι η οικία του Παναγιώτη Ποταγού, κτίσμα του 1825. Θα ήταν ευχής έργον αν περιερχόταν στην κυριότητα του Δήμου, αναστηλωνόταν και στέγαζε το Λαογραφικό Μουσείο.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου