Κυριακή 9 Μαΐου 2010

ΜΕ ΓΕΛΑΣΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑΥΓΗ


Ελαφίνα από το Κορακοχώρι του Δήμου Πύργου
.
Με γέλασε μια χαραυγή τ' αστρί και το φεγγάρι
και βγήκα νύχτα στα βουνά, ψηλά στα κορφοβούνια
κι ακούω τα πεύκα να βογκούν και τις οξιές να τρίζουν.
Βλέπω τα 'λάφια να βοσκούν, τ' αγρίμια ν' αρουλιώνται
και μια 'λαφίνα ταπεινή δεν πάει κοντά με τ' άλλα.
Όλο τ' απόσκια περπατεί, τ' απόζερβ' αγναντεύει
κι όπου βρει γάργαρο νερό θολώνει το και πίνει
κι όπου βρει μαύρο κούτσουρο, κάθεται να μιλήσει
κι όπου βρει μαύρο κάψαλο κάθεται να βοσκήσει.
Κι ο Ήλιος την ερώτησε κι ο Ήλιος τη ρωτάει.
Γιατί λαφίνα ταπεινή δεν πας κοντά με τ' άλλα;
Μόνο τ απόσκια περπατείς τ' απόζερβ' αγναντεύεις
κι όπου βρεις γάργαρο νερό, θολώνεις το και πίνεις;
Ήλιε μου σα με ρώτησες θα σου το μολογήσω.
Δώδεκα χρόνους έκανα στέρφη χωρίς ελάφι
κι από τους δώδεκα κι εμπρός εγέννησα λαφάκι,
κι εκεί που βγήκε ο κυνηγός να λαφοκυνηγήσει,
το 'βρε που 'βοσκε μοναχό, ρίχνει και το σκοτώνει.
Ο Ήλιος τότε δάκρυσε, κι έσβησε το φεγγάρι
κι οι λαγκαδιές κι οι ρεματιές βαριά αναστενάξαν.
Κλάψε με μάνα κλάψε με, με Ήλιο με Φεγγάρι.
.
Το τραγούδι προέρχεται από τα Άγναντα (πρώην Σινούζι) του Δήμου Πηνείας. Αφιερώνεται στη δασκάλα και τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου του χωριού.
.
Επίσης αφιερώνεται, σήμερα Εορτή της Μητέρας, στην αδικοχαμένη Αγγελική Παπαθανασοπούλου, για την οποία κάποιοι αποφάσισαν ότι δεν έπρεπε να γίνει μητέρα και το τεσσάρων μηνών έμβρυο αγόρι της δεν έπρεπε να έρθει ποτέ στον κόσμο μας.
.

4 σχόλια:

Δημοτικό Σχολείο Αγνάντων είπε...

Καλημέρα! Ευχαριστούμε πολύ για την αφιέρωση. Το τραγούδι αυτό το τραγουδούσε η συχωρεμένη δασκάλα Τασία Αδαλοπούλου στην τάξη και το ζούσε. Η μητέρα μου, σα μαθήτριά της, είχε πολύ συγκινηθεί και εντυπωσιαστεί από τον τρόπο με το οποίο τραγουδούσε τα τραγούδια. Τόσο έντονα, τόσο ζωντανά! Και αυτό άγγιζε τις παιδικές ψυχούλες. Κι εγώ με τη σειρά μου ακούγοντας τη μητέρα μου μου εντυπώθηκε και όταν το τραγουδάω πάντα με συγκινεί. Οι μαθητές, αλήθεια είναι, έχουν ανάγκη από φιλόμουσους εκπαιδευτικούς. Τους μένουν εντυπώσεις μια ζωή. Και πόσο μάλλον τραγουδάκια που εξυμνούν τη φύση.

Βυτιναιος είπε...

Γιατί δεν οργανώνετε μία καταγραφή των τραγουδιών του τόπου σας, τώρα που οι άνθρωποι που τα γνωρίζουν είναι εν ζωή;
Έχω σκεφθεί να κάνω το ίδιο, αλλά θέλει χρόνο στο χωριό και υποδομή, που δε διαθέτω για την ώρα.
Μάλιστα η γυναίκα που θέλω να καταγράψω πιο πολύ, κατάγεται από την Πηνεία, ο δε γιος της είναι ψάλτης στον Πύργο. Αηδόνια οι Πηνειώτες!

Δημοτικό Σχολείο Αγνάντων είπε...

Είναι αλήθεια ότι οι Πηνειώτες είναι αηδόνια. Συλλογή Δημοτικών Τραγουδιων από όλη την Ηλεία έχει κάνει ο λαογράφος Ηλίας Τουτούνης, που κατάγεται από τα Άγναντα. Στο βιβλίο του "Η Ηλεία στο Δημοτικό Τραγούδι", Εκδόσεις Βιβλιοπανόραμα 2008, έχει συγκεντρώσει εξαιρετικό υλικό και από βιβλιογραφία αλλά και από επιτόπια έρευνα. Ηλικιωμένοι από κάθε χωριουδάκι του τραγουδούσαν κι αυτός κατέγραφε. Εμείς σκεφτόμαστε να δημοσιεύσουμε ό,τι σχετίζεται με τις αφηγήσεις, περιγραφές και τραγούδια από τους: παπα Νίκο Παπακωνσταντίνου ή Τσιγγούνη (απεβίωσε το 2006 σε ηλικία πάνω από 100 χρόνων) και του Σωτήριου Μπούρλα, κατοίκους Αγνάντων.

Βυτιναιος είπε...

Αυτό το βιβλίο κοσμεί την ηλειακή βιβλιογραφία μου και είναι εξαιρετικό. Αν έχετε ζωντανές καταγραφές ή αν υπάρχουν εκείνες του Τουτούνη, βγάλτε cd. Θα βρούμε χορηγούς.
Τυχερό χωριό τα Άγναντα που έχει τέτοια δασκάλα.