Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΡΑΓΚΟΥΣΗ, ΔΙΑΛΥΚΡΑΤΗΣ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ


Δε δουλέψατε πολύ για τον «Καλλικράτη» κύριε Υπουργέ, εμάς δουλέψατε κανονικά με τον σχεδιασμένο στο γόνατο Διαλυκράτη σας και δεν σας ευχαριστούμε διόλου για αυτό
.
Με την κατάθεση στη Βουλή του σχεδίου Νόμου υπό το βαρύγδουπο τίτλο «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης - Πρόγραμμα Καλλικράτης», σβήνει κάθε ελπίδα για μια ορθολογική διοίκηση στην Ηλεία, η οποία θα λειτουργεί με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών, θα σέβεται την ιστορία και τη γεωγραφία και θα συντελεί στη διαμόρφωση ενός ευοίωνου μέλλοντος για την κοινωνία και την οικονομία του τόπου.
.

«Λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι, ατάκτως ερριμμένοι» στα στιβαρά χέρια των υπαλλήλων της Βουλής. Να γιατί οι πολιτικοί μας δεν τους αρνούνται το 15ο και το 16 μισθό
.

Από το Υπουργείο Εσωτερικών, στα μούτρα σας με αγάπη!
.
Από την επτάμηνη κυοφορία και την δεκαεπταήμερη δήθεν διαβούλευση του σχεδίου του «Καλλικράτη» κατέστη φανερό με τον πιο απογοητευτικό τρόπο ότι, όπως η προηγούμενη κυβέρνηση, έτσι και η παρούσα δεν είχε κανένα σχέδιο και δεν είχε κάνει καμμία προεργασία για τη νέα διοικητική διαίρεση της χώρας, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Η μοναδική τους δουλειά ήταν η εξασφάλιση του μικροκομματικού τους συμφέροντος και η εξυπηρέτηση των κομματικών τοπαρχών. Για την Ηλεία και το μέλλον της δεν τους καίγεται καρφάκι.
.

Το τέρας της Περιφερειακής Διοίκησης της χώρας: Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησος έχουν κουτσουρευτεί για να δημιουργηθεί η Δυτική Ελλάδα
.
Η διατήρηση του εκτρώματος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας εξυπηρετεί ένα μόνο σκοπό: δύο πόλεις αντί της μιας, η Πάτρα και η Τρίπολη, είναι έδρες περιφερειών, εξασφαλίζοντας λίγο περισσότερη γραφειοκρατία και ρουσφέτια. Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας είναι ιστορικά, γεωγραφικά και οικονομικά ασύνδετη και η Ηλεία αποκόπτεται οικονομικά από την Αρκαδία και τη Μεσσηνία.
.

Απογοήτευση στα χθεσινά πρωτοσέλιδα του τοπικού Τύπου
.
Παρά τις έντονες αντιδράσεις, δεν επήλθε καμμιά βελτίωση στο πρώτο σχέδιο που παρουσιάστηκε για την Ηλεία. Μια ματιά στο χάρτη είναι αρκετή. Μοιρασμένος ο Κάμπος, μοιρασμένα τα ορεινά και τρεις Δήμοι (Πηνειού, Ολυμπίας και Ζαχάρως με… ουρά, λες και το να έχει ο Δήμος Ανδρίτσαινας ένα κομματάκι παραλίας του εξασφαλίζει κάποιο όφελος.
.

Θλιβερό το παραμύθι της «ιστορικής έδρας». Τα ονόματα των νέων δήμων πάντως δε διακρίνονται για την ιστορικότητά τους. Το όνομα «Δήμος Αμαλιάδας» εξαφάνισε την πρόταση της ίδιας της Αμαλιάδας να ονομαστεί «Δήμος Αρχαίας Ήλιδας»
.
Η κοροϊδία όμως δεν έχει τέλος. Με την επινόηση της «ιστορικής έδρας» χρυσώθηκε το χάπι των αντιδράσεων της Βάρδας, που διεκδικούσε από τα Λεχαινά την έδρα του Δήμου Κυλλήνης, με το λογικό επιχείρημα του πληθυσμιακού πρωτείου. Η Βάρδα λοιπόν, αντί να γίνει έδρα του Δήμου Κυλλήνης, έγινε «ιστορική έδρα», δηλαδή τίποτε, κάτι αντίστοιχο με τον κενό περιεχομένου τίτλο της «συμπρωτεύουσας» που κατέχει η Θεσσαλονίκη. Μιλώντας όμως για ιστορικότητα, γιατί είναι πιο ιστορική η Βάρδα από την Αρχαία Κυλλήνη ή από την Ανδραβίδα, την πρωτεύουσα του φραγκικού Πριγκηπάτου του Μωρέως;
.

Η Ηλεία των επτά ετεροβαρών και ετρόκλητων δήμων
.
Μια ματιά στην τελική οριοθέτηση των υπολοίπων νομών της Πελοποννήσου εντείνει την απογοήτευση των Ηλείων τόσο για τις μεθοδεύσεις του Υπουργείου, όσο και για την αναποτελεσματικότητα της ντόπιας κομματικής νομενκλατούρας.
.

Στην Αργολίδα οι δεκαέξι δήμοι γίνονται τέσσερεις (και εκεί βέβαια με περίεργο σχήμα).
.

Στην Κορινθία οι δεκαπέντε δήμοι γίνονται έξι.
.

Στην Αχαΐα οι είκοσι τρείς δήμοι γίνονται πέντε. Η Αιγιάλεια τελικά δεν διασπάται, σε αντίθεση με την Ηλειακή Τριφυλία, με την Ηλειακή Παρρασία, με την Κοίλη Ήλιδα, με την ορεινή Ηλεία
.

Στη Μεσσηνία οι τριάντα ένας δήμοι γίνονται έξι. Και εκεί ωστόσο οι αντιδράσεις είναι πολλές και εύλογες
.

Στη Λακωνία οι είκοσι δύο δήμοι γίνονται πέντε. Η Ελαφόνησος, μια σταλιά νησάκι δυο βήματα από τη στεριά, ήταν ανάγκη να αποτελεί ξεχωριστό δήμο;
.

Στην Αρκαδία οι είκοσι τρείς δήμοι γίνονται πέντε.
.
Ο θνησιγενής Δήμος Μαινάλου (φούξια χρώμα) με έδρα τη Βυτίνα δεν άντεξε παρά μόνο δεκαεπτά ημέρες
.
Εκεί, ο προταθείς Δήμος Μαινάλου με πρωτεύουσα τη Βυτίνα και όχι το μεγαλύτερο Λεβίδι εξαφανίζεται υπό το βάρος των αντιδράσεων των Λεβιδιωτών. Τελικά το Λεβίδι εντάσσεται στο Δήμο Τριπόλεως, για τον οποίον δεν προτιμήθηκε το ιστορικό όνομα της Μαντινείας, ούτε ορίσθηκε η Μαντίνεια «ιστορική έδρα», επειδή προφανώς δε χρειάστηκε κανένας κατευνασμός. Η Βυτίνα εντάσσεται στο Δήμο Γορτυνίας με έδρα τη Δημητσάνα, όπου ανήκει γεωγραφικά και ιστορικά, αλλά με μία διαφορά: ο Δήμος Γόρτυνος δεν εντάσσεται στο νέο Δήμο Γορτυνίας, αλλά στο Δήμο Μεγαλόπολης. Αλλού ο παπάς, αλλού τα ράσα του!
Πού το έχουμε ξαναδεί αυτό; Στην Ηλεία φυσικά, όπου η Φιγαλεία υπάγεται στο Δήμο Ζαχάρως και ο Επικούριος Απόλλων στο Δήμο Ανδρίτσαινας. Και όπως επισημάνθηκε προ τριών εβδομάδων, οι Μεσσήνιοι καραδοκούν. Ήδη η βουλευτής Μεσσηνίας Νάντια Γιαννακοπούλου ξεσπάθωσε εναντίον των Ηλείων καταληψιών. Και έπεται συνέχεια.
.

.
Στην Ηλεία, αντίθετα από τους άλλους νομούς και παρά την καθολική αντόδραση, οι είκοσι δύο δήμοι κρίθηκε σκόπιμο να είναι επτά. Οι πέντε τους έπεφταν λίγοι.
.

Η χρήση του όρου «καραμπόλες», έστω και αδόκιμα, είναι ενδεικτική της σοβαρότητας με την οποία σχεδιάστηκε η «νέα αρχιτεκτονική»
.
Θα μπορούσαμε να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στο μέλλον, σε έναν επανακαθορισμό του χωροταξικού σχεδιασμού από μία άλλη κυβέρνηση; Η ιστορική εμπειρία λέει όχι. Η ΝΔ ως αντιπολίτευση είχε διαρρήξει τα ιμάτιά της όταν είχαν εμφανιστεί οι Περιφέρειες και είχε δηλώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι θα τις καταργούσε, αιχμή δε του δόρατος των κατηγοριών της αποτελούσε η παράλογη Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Όταν ήρθε στην εξουσία, δεν έκανε απολύτως τίποτε. Έτσι λοιπόν και στο μέλλον, δεν πρόκειται να κάνει τίποτε. Μην τρέφει κανείς αυταπάτες. Η ανικανότητα, η προχειρότητα και η πρόταξη του κομματικού οφέλους είναι διαχρονική και διακομματική.
Κρίμα για την Ηλεία μας, κρίμα, κρίμα.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: