.
Γεννήθηκε σε κάποια ήρεμη παραλία της Μεσογείου σαν τις αμμουδιές της Ηλείας ή της Ζακύνθου. Πολλά αδέρφια της έγιναν τροφή των γλάρων και των ψαριών κατά τις πρώτες στιγμές της ζωής τους. Αυτή, μικροσκοπική αλλά με πείσμα, πάλεψε, πολέμησε με τα κύματα και επέζησε.
Ξεκίνησε ένα μακρύ ταξίδι μέχρι την άλλη πλευρά του πλανήτη, στον Κόλπο του Μεξικού. Αντιμετώπισε χίλιους κινδύνους, όπως κάθε ζωντανός οργανισμός και επέζησε.
Όταν ήρθε η ώρα και ήταν πλέον ώριμη, ετοιμάστηκε να ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι που θα την έφερνε ξανά στα νερά που πρωτοκολύμπησε, στη μακρινή πατρίδα του ενστίκτου της. Ήταν πλέον ο καιρός να αφήσει τα δικά της αυγά στην ίδια αμμουδιά, όπως είχε κάνει πριν από πολλά χρόνια η μητέρα της. Η ζέστη του μεσογειακού καλοκαιριού θα τους έδινε ζωή και ένας νέος κύκλος, σαν αυτόν που επαναλαμβάνεται επί εκατομμύρια χρόνια, πολύ πριν εμφανιστεί το Σοφό Πρωτεύον, θα ξεκινούσε. Πλην όμως το Σοφό Πρωτεύον είχε άλλη γνώμη. Απληστία και λάθη έφεραν την καταστροφή. Από αυτή τη συμφορά δεν επέζησε.
Μαζί με αυτήν χιλιάδες άλλες χελώνες καρέττα, θύματα της οικολογικής καταστροφής της ΒΡ, δεν θα επιστρέψουν ποτέ στα ζεστά και ήρεμα νερά της Μεσογείου. Χιλιάδες χελωνάκια δε θα γεννηθούν ποτέ. Ο αφανισμός τους έτσι έρχεται πολύ πιο κοντά. Όταν το Σοφό Πρωτεύον συναισθανθεί πόσο άφρον είναι και πόσο έχει πληγώσει το σπίτι του, τη φύση, θα είναι πολύ αργά. Η τιμωρία θα πλήξει και το ίδιο. Η Νέμεσις θα είναι αμείλικτη.
Ξεκίνησε ένα μακρύ ταξίδι μέχρι την άλλη πλευρά του πλανήτη, στον Κόλπο του Μεξικού. Αντιμετώπισε χίλιους κινδύνους, όπως κάθε ζωντανός οργανισμός και επέζησε.
Όταν ήρθε η ώρα και ήταν πλέον ώριμη, ετοιμάστηκε να ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι που θα την έφερνε ξανά στα νερά που πρωτοκολύμπησε, στη μακρινή πατρίδα του ενστίκτου της. Ήταν πλέον ο καιρός να αφήσει τα δικά της αυγά στην ίδια αμμουδιά, όπως είχε κάνει πριν από πολλά χρόνια η μητέρα της. Η ζέστη του μεσογειακού καλοκαιριού θα τους έδινε ζωή και ένας νέος κύκλος, σαν αυτόν που επαναλαμβάνεται επί εκατομμύρια χρόνια, πολύ πριν εμφανιστεί το Σοφό Πρωτεύον, θα ξεκινούσε. Πλην όμως το Σοφό Πρωτεύον είχε άλλη γνώμη. Απληστία και λάθη έφεραν την καταστροφή. Από αυτή τη συμφορά δεν επέζησε.
Μαζί με αυτήν χιλιάδες άλλες χελώνες καρέττα, θύματα της οικολογικής καταστροφής της ΒΡ, δεν θα επιστρέψουν ποτέ στα ζεστά και ήρεμα νερά της Μεσογείου. Χιλιάδες χελωνάκια δε θα γεννηθούν ποτέ. Ο αφανισμός τους έτσι έρχεται πολύ πιο κοντά. Όταν το Σοφό Πρωτεύον συναισθανθεί πόσο άφρον είναι και πόσο έχει πληγώσει το σπίτι του, τη φύση, θα είναι πολύ αργά. Η τιμωρία θα πλήξει και το ίδιο. Η Νέμεσις θα είναι αμείλικτη.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου