.
Η «μακριά νύχτα της βαρβαρότητας» υπήρξε εφιαλτική για τον ελληνικό λαό. Ωστόσο κατά τη διάρκειά της κάποιοι άνθρωποι στάθηκαν φύλακες άγγελοι των συνανθρώπων τους. Τα δύο τρίτα του εβραϊκού πληθυσμού της Αθήνας σώθηκαν χάρη στις προσπάθειες του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού και του Αστυνομικού Διευθυντή Αγγέλου Έβερτ (πατέρα του υπουργού και Δημάρχου Αθηναίων Μιλτιάδη Έβερτ. Ο πατέρας του Αγγέλου Έβερτ Μιλτιάδης υπήρξε Διευθυντής Αστυνομίας στον Πύργο γύρω στο 1900). Ο εβραϊσμός της Ζακύνθου στο σύνολό του σώθηκε χάρη στον Μητροπολίτη Χρυσόστομο και το Δήμαρχο Λουκά Καρρέρ. Στον Πύργο και στην Ηλεία γενικότερα το ρόλο του φύλακα αγγέλου έπαιξε ο Τάσης Καζάζης, Δήμαρχος Λετρίνων κατά τα έτη 1943 και 1944.Καταγόταν από τη Δίβρη και είχε σπουδάσει προπολεμικά στο Βερολίνο. Η άριστη γνώση της γερμανικής γλώσσας και της ιδιοσυγκρασίας του γερμανικού λαού, καθώς και η διπλωματική του ευφυΐα, στάθηκαν πολύτιμα εφόδια στις αμέτρητες περιπτώσεις που χρειάστηκε να μεσολαβήσει στις κατοχικές αρχές για τη διάσωση από το εκτελεστικό απόσπασμα συμπατριωτών του. Αρχικά έδρασε ως ιδιώτης, ακολούθως ως αντικαταστάτης του Δημάρχου Λετρίνων που είχε καταφύγει στην Αθήνα και στο τέλος ως Δήμαρχος της πόλεως. Η αρτιότητα του χαρακτήρα του και το πατριωτικό του ήθος εκτιμήθηκαν και από αυτόν το Γερμανό κατακτητή. Η εμπιστοσύνη που ενέπνεε στους αξιωματικούς του κατοχικού στρατού έσωσε πολλούς πολίτες, αλλά και τον ίδιο, από βέβαιο θάνατο και απέτρεψε την επανάληψη στην Ηλεία σφαγών όπως αυτή των Καλαβρύτων. Κυρίως όμως η συμβολή του εκτιμήθηκε από το λαό του Πύργου, που δεν έπαψε να εκδηλώνει την ευγνωμοσύνη του προς το πρόσωπο του σωτήρα του, ο οποίος μετά από χρόνια κατέλαβε και πάλι το δημαρχιακό θώκο της ηλειακής πρωτεύουσας, αυτή τη φορά ως εκλεγμένος Δήμαρχος.
Σήμερα, εβδομήντα χρόνια μετά την είσοδο της Ελλάδος στον πόλεμο, θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη όσους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την αποτίναξη του φασιστικού ζυγού. Θυμόμαστε και τον ηρωικό Δήμαρχο Τάση Καζάζη και αποθέτουμε στον τάφο του στέφανο δόξας και τιμής.
.
4 σχόλια:
Σας συγχαίρω από καρδιάς για τα λόγια τιμής κι ευγνωμοσύνης στον μεγάλο πατριώτη Τάση Καζάζη. Εμείς ακόμη περισσότερο σαν διβριώτες αιθανόμαστε περηφάνια για το ηρωϊκό τέκνο της πατρώας γης που έσωσε σύμπασα τη Ηλεία (και όχι μόνο τον Πύργο)από την γερμανική μπότα. Ευτυχώς που υπάρχουν ευγενικές ψυχές και τολμηρές πέννες που θυμίζουν εκείνους (Δαμασκηνός, Έβερτ κλπ) που μπόρεσαν να σώσουν χιλιάδες πατριώτες. Εμείς με τις μικρές μας δυνάμεις τιμήσαμε το άξιο τέκνο της Ηλειακής γης , όπως του έπρεπε με μεγάλη Εκδήλωση στο Πύργο όπου έσπευσαν να εκδηλώσουν την απέραντη ευγνωμοσύνη τους εκείνοι που σώθηκαν... Ήταν ένα αιώνιο μνημόσυνο και απόδοση απέραντου σεβασμού και τιμής στο "Δήμαρχό τους" όπως τον έλγαν για 50 ολόκληρα χρόνια. Και πάλι σας ευχαριστούμε, νάστε καλά.
Σωτηρηε Σωτηροπουλος
Εκδότης του ιστορικού-λαογραφικού περιοδικού "ΔΙΒΡΗ¨"
Ήταν υποχρέωσή μου απέναντι σε έναν άνθρωπο που έσωσε και τα Βυτιναίικα από το ολοκαύτωμα. Μακάρι να διεκδικούσαν και σήμερα τους δημαρχιακούς θώκους Καζάζηδες...
Διάβασα το αφιέρωμά σας στον πατέρα μου με συγκίνηση. Σας ευχαριστώ που θυμάστε την προσφορά του και τη θυμίζετε και στους άλλους.
Βάσω Κουκουμέλη-Καζάζη
«Όλβιος όστις της ιστορίης έσχε μάθησιν», που έλεγε και ο γερο-Ευριπίδης ο Αθηναίος. Υποχρέωσή μου, υποχρέωση όλων μας, να μαθαίνουμε την ιστορία μας και να διδασκόμαστε από τους θριάμβους και τα φαντάσματά της. Να είστε καλά και να κρατάτε τη μνήμη του Δημάρχου ζωντανή.
Δημοσίευση σχολίου