Ανδρίτσαινα, εσωτερικό σπιτιού, 1902. Φωτογραφία Φρεντ Μπουασονά
.
Οι πατήθρες και τα μιτάρια του αργαλειού!
.
.
Και για να μην κατηγορηθώ επί χυδαιολογία:
Ο Όρχις ήταν γιος μιας νύμφης και ενός σατύρου, που για τιμωρία μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό, άλλως γνωστό ως σερνικοβότανο, από το οποίο παράγεται το αφέψημα σαλέπι. Η ομοιότητα των κονδύλων με τους αρσενικούς γεννητικούς αδένες, ώθησε τον Θεόφραστο να δώσει αυτό το όνομα στην ορχιδέα.
Η ψωλή είναι το ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του αρχαίου επιθέτου ψωλός, -ή, -όν, το οποίο σημαίνει «ο έχων γυμνήν την βάλανον, ο έχων το πέος εν στύσει».
Και επιτέλους, έχουμε απόκριες και όλα επιτρέπονται! Εδώ την τρώμε κάθε μέρα, φοβόμαστε να την ονοματίσουμε;
.
1 σχόλιο:
O Αλή Φαρμάκης λοιπόν παντρεύτηκε με Φαρμακίτσα που ήτανε Λαλαία (ή Λαλιώτισσα) και έμενε στη συνοικία Φαρμακιάνικα στο Λαλαίικο Μισοράχι (τωρινή Μεσορράχη) Αρκαδίας. Δεν γνωρίζω αν το "Φαρμακιάνικα" προηγήθηκε του "Φαρμάκης" ή το αντίθετο, δηλαδή να πήρε το όνομα από αυτόν.
Το σίγουρο είναι ότι οι ντόπιοι ακόμα μιλάνε για το σπίτι του Αλή (είχε φροντίσει ο Γέρος μετά την επανάσταση να είναι καλοφτιαγμένο) ήταν που στολισμένο με αγάλματα. Κυκλοφορεί δε και η παροιμία "Ας με έλεγαν Αλίνα και ας πέθαινα απ την πείνα" για την γυναίκα του.
Δημοσίευση σχολίου