
Τελικά το χωριό είναι μόνο η αφορμή. Αιτία αυτού του ιστολογίου είναι το ίδιο το ταξίδι. Και το ταξίδι μόλις έχει αρχίσει. Καλή συνέχεια!
Περιηγηση στα Βυτιναιικα Πυργου Ηλειας και στα περιξ, οσο φτανει το ματι, μεσα απο εικονες και λογο. Το χωριο ειναι η αφορμη, το ταξιδι ειναι η αιτια.
Πολύ θλιβερή η είδηση που δημοσιεύθηκε την περασμένη Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου:
Τα πρώτα κρούσματα καταπάτησης
Συντάκτης Νάσος Σκούρας
Ξεκίνημα για υδροσπορά
Μιλώντας χθες στην «Πρώτη» ο διευθυντής του ΕΘΙΑΓΕ Γιώργος Λυριντζής, εξέφρασε την ικανοποίησή του για τον ρυθμό με τον οποίο προχωρούν οι εργασίες. Στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, καιρού επιτρέποντος, θα ολοκληρωθούν οι γενικές φυτεύσεις, ενώ έως το τέλος του μήνα, όλο το έργο. Σε ό,τι αφορά την διαδικασία της υδροσποράς αυτή ξεκίνησε χθες. Για το σκοπό αυτό τα επικλινή τμήματα του Κρόνιου λόφου έχουν καλυφθεί με το ειδικό γεωύφασμα. Αυτό θα βοηθήσει στη σταθεροποίηση των συγκεκριμένων σημείων σε συνδυασμό με την υδροσπορά. Το μείγμα που χρησιμοποιείται αποτελείται, πέρα από το νερό, από κυτταρίνη, κόλλα και συνδυασμό σπόρων πέντε φυτών, τα οποία έχουν την ιδιότητα να προσαρμόζονται εύκολα στο περιβάλλον, να αναπτύσσουν γρήγορα το ριζικό τους σύστημα και να συγκρατούν τα εδάφη. Αυτή η πρακτική θα βοηθήσει, ώστε να πρασινίσει ο καμένος Κρόνιος λόφος άμεσα, καθώς για λόγους και τηλεοπτικής αισθητικής δεν θα πρέπει να φαίνεται καμία καμένη επιφάνεια την ημέρα της τελετής αφής στις 24 Μαρτίου. Πέρα όμως από τον Κρόνιο λόφο, με γεωύφασμα θα καλυφθούν ακόμα 250 στρέμματα στην ευρύτερη περιοχή, σε «δύσκολα» σημεία, για τη συγκράτηση των εδαφών και τη διαδικασία των φυτεύσεων. Στο χώρο του μνημείου Κουμπερτέν, τα κυπαρίσσια και τα άλλα δέντρα που τοποθετούνται, αρχίζουν να δίνουν μια αισιόδοξη νότα μετά τις πυρκαγιές. Πρόκειται για αρκετά ανεπτυγμένα δέντρα που διαμορφώνουν νέα εικόνα στο χώρο και που μελλοντικά θα επαναφέρουν το περίφημο άλσος.
Συντήρηση μετά την αφή
Όμως μετά την ολοκλήρωση των εργασιών φύτευσης, ΕΘΙΑΓΕ και ανάδοχοι εργολάβοι, δεν θα φύγουν από την Αρχαία Ολυμπία. Θα παραμείνουν ώστε να συντηρήσουν τους χώρους που έχουν αναλάβει. Να λιπάνουν και να ποτίσουν, να απομακρύνουν τα ζιζάνια και τα «φυτάδια» της χαλέπιου πεύκης, που πλέον παρασιτικά θα αναπτύσσεται, καθώς και για να αντικαταστήσουν τα δέντρα εκείνα που «δεν έπιασαν».Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Λυριτζής, «χρονικά, στο διάσημα που μας δόθηκε για να εργαστούμε, ανάδοχοι και στελέχη του ΕΘΙΑΓΕ, κάνουν το ανθρωπίνως δυνατόν». Και σε αυτή την περίπτωση είναι γνωστό ότι οι εμπλεκόμενοι θα κριθούν εκ του αποτελέσματος, καιρού επιτρέποντος φυσικά.
«Κολλημένη» η αποκατάσταση στην Ηλεία
Δεν έχει δοθεί ούτε ένα ευρώ, εκτός από τα κονδύλια των πρώτων ημερών, στους πληγέντες μετά τις πυρκαγιές του Αυγούστου.
Της Τάνιας Γεωργιοπούλου
«Καθυστέρηση» είναι η λέξη-κλειδί για το πώς προχωρούν οι εργασίες αποκατάστασης στην Ηλεία. Παρά τη δεδηλωμένη πρόθεση της κυβέρνησης όσον αφορά τις πυρόπληκτες περιοχές να παρακαμφεί η γραφειοκρατία, λίγο καιρό μετά την εφαρμογή των πρώτων μέτρων, η ελληνική διοίκηση φαίνεται ότι επέστρεψε στους γνωστούς γνώριμους ρυθμούς. Οπως τονίζει στην «Κ» ο νομάρχης Ηλείας κ. Χαράλαμπος Καφύρας, «εκτός από τα πρώτα χρήματα που πήραν οι άνθρωποι, δεν έχει δοθεί ούτε ένα ευρώ για τα σπίτια, για τις επισκευές, για την αγροτική παραγωγή».
Μόλις πριν από μια εβδομάδα, λίγο πριν συμπληρωθεί ένα εξάμηνο από τις φωτιές που έκαψαν το 40% της συνολικής έκτασης στον νομό, η αρμόδια επιτροπή επισκέφτηκε τον στάβλο του κ. Αλέξανδρου Ρέππα που είχε καεί ολοσχερώς και βρίσκεται ή μάλλον βρισκόταν, στο Φανάρι Ολυμπίας, ένα χωριό που αριθμεί μόλις 87 κατοίκους κοντά στην Ανδρίτσαινα. Ο στάβλος ήταν καινούργιος και είχε στοιχίσει 55.000 ευρώ που ακόμα ξεπληρώνει. «Μου είπαν από την επιτροπή να καταθέσω μελέτη επισκευής από μηχανικό», λέει ο κ. Ρέππας. Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ο ίδιος έφτιαξε ένα πρόχειρο στάβλο δίπλα σε αυτόν που καταστράφηκε, γιατί βέβαια τα ζώα δεν μπορούσαν να περάσουν όλο τον χειμώνα έξω στο κρύο. Ο καινούργιος στάβλος στοίχισε 6.000 ευρώ. «Πήρα στην αρχή αμέσως 7.000 ευρώ για τις καταστροφές στους δύο στάβλους, αλλά μετά τίποτα», τονίζει ο κ. Ρέππας. Συμπληρώνει μάλιστα ότι τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα, καθώς «πέρυσι το καλαμπόκι για ζωοτροφή είχε 18 λεπτά το κιλό και τώρα έχει 33. Πουλούσα το αρνάκι 5,50 ευρώ το κιλό και τώρα οι έμποροι μου δίνουν 4,60».
Ούτε ένα ευρώ δεν έχει δοθεί εκτός από εκείνα τα πρώτα κονδύλια, επιβεβαιώνει και ο νομάρχης Ηλείας κ. Καφύρας. «Λένε ότι οι άνθρωποι αργούν να υποβάλουν τα χαρτιά, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που καθυστερούν. Για παράδειγμα, έχουν υποβληθεί 60 αιτήσεις για επιδότηση ενοικίου που έχουν ελεχθεί από το ταμείο αποκατάστασης πυροπλήκτων (ΤΑΠ), αλλά τα χρήματα δεν έχουν δοθεί» τονίζει.
Την ίδια στιγμή απλήρωτοι έχουν μείνει και οι δασεργάτες που δούλεψαν για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, πετυχαίνοντας να μην σημειωθούν καταστροφικές πλημμύρες στις πυρόπληκτες περιοχές. Τώρα απειλούν να αποσύρουν τα κορμοπλέγματα αν δεν πληρωθούν σε διάστημα 10 ημερών.
«Χρειάζεται όλοι να κάνουν υπομονή», λέει στην «Κ» ο δασάρχης Κρεστένων κ. Βασίλης Γιακουμής που γνωρίζει καλά τις «ιδιορρυθμίες» της κρατικής μηχανής. Τα λεφτά για τα έργα έπρεπε να πάνε από το υπουργείο στην περιφέρεια και από την περιφέρεια στη νομαρχία», εξηγεί και όλες αυτές οι διαδρομές χρειάζονται χρόνο. Πάντως, φαίνεται ότι εντός των επόμενων ημερών θα καταβληθούν τα συγκεκριμένα χρήματα.
Στο μεταξύ διάφορα «παράξενα» χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Μόλις πριν από λίγες ημέρες η εκκλησία μοίρασε τζάμπα ελιές. Οι αγρότες όμως έχουν λάβει εντολή να μην πειράξουν τις καμένες έως την άνοιξη, οπότε όσοι προμηθεύτηκαν ελιές, τις φύτεψαν παραπλεύρως των κτημάτων τους, στις δασικές εκτάσεις. Τα πρώτα μικρά φυτά έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους στις περιοχές που κάηκαν, «προκαλώντας» τους βοσκούς. «Θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να περιφρουρήσουμε τις καμένες περιοχές. Με την άνοιξη ξεκινούν τα βάσανά μας», λέει ο κ. Γιακουμής. Στις περιοχές που έχουν διπλοκαεί ξεκίνησαν ήδη οι αναδασώσεις με τη φύτευση κουκουναριών και βελανιδιών.
«...Εδώ πρέπει να επαναλάβω κάτι που έγραφα τα πολύ παλιά χρόνια, όταν έφευγα για λίγο με αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα και χανόμουν σε διαδρομές όπως εκείνη από το Λεωνίδιο στην Τρίπολη και από κει στον Πύργο ή στη Σπάρτη, ή από τον Πύργο στην Αρχαία Ολυμπία και την Ανδρίτσαινα. Είπα Ανδρίτσαινα και θυμήθηκα ότι εκεί κοντά βρίσκεται ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα, αλλά και τόποι που η φύση και οι δρόμοι είναι τόσο ωραίοι που αισθάνεσαι ότι θα... πεθάνεις από ευτυχία. Πολλά από αυτά τα μέρη τα είδα από ψηλά, με ένα ελικόπτερο R-44. Συγκυβερνήτης και παρατηρητής, πήγα σε μέρος που ανακάλυψα ότι απέχει μόλις τέσσερα χιλιόμετρα από τα Βυτιναίικα Πύργου Ηλείας, όπου βρίσκεται ο τάφος παππούδων και γονιών. Βρήκα έτσι την ευκαιρία να ρίξω λίγο νερό στο μάρμαρο που τους σκεπάζει και να αγναντέψω τον κάμπο που πριν από πολλές δεκαετίες (δε χρειάζεται να πω πόσες!) γύριζα σαν μικρό παιδί, «πληγώνοντας» (όπως λέει και η ταινία) τα δέντρα. Ένα απ’ αυτά, η πιο μεγάλη λεύκα, είναι τώρα πεσμένο στο έδαφος από τον αέρα και τα χρόνια. Μάταια έψαξα να βρω την «πληγή». Το ξύλο είχε σαπίσει και τα αρχικά «Κ.Δ.Κ. - Ε.Α.Α.» (Κωνσταντίνος Δημητρίου Καββαθάς - Ένωση Αερομοντελιστών Αθηνών!) είχαν εξαφανιστεί, αλλά η ανάμνηση ήταν ζωντανή, όπως ζωντανό και ταπεινό ήταν και το φτωχικό του «θείου», στο οποίο πέρασα μερικά από τα ωραιότερα καλοκαίρια της ζωής μου. Και είχε βρέξει. Όχι μία αλλά δέκα φορές εκείνο το σαββατοκύριακο. Και όχι απλή βροχή, αλλά καταιγίδες, που μας ανάγκασαν να παρατείνουμε την παραμονή μας στο συγκεκριμένο σημείο (στο συγκρότημα Aldemar), και έτσι βρήκα την ευκαιρία να πάω στο «χωριό». Ε, θα πείτε. Και λοιπόν; Δεν υπάρχει Έλληνας που τουλάχιστον μια φορά το χρόνο να μην πηγαίνει στο «χωριό»! Πόσοι όμως έχουν την τύχη να γίνουν μάρτυρες... κατακλυσμού; Ο οποίος «κατακλυσμός» απελευθέρωσε όλα τα αρώματα της γης και πάρ’ τον κάτω τον Καββαθά. Βγήκαμε από το αυτοκίνητο και οι μυρουδιές απ' το ποτάμι, το αρδευτικό κανάλι, τα σπαρτά, τις ελιές, που ξεπλυμένες και καθαρές έστεκαν η μια δίπλα στην άλλη, κυρίευσαν τις αισθήσεις.
Η ΩΡΑ ΣΤΑ ΒΥΤΙΝΑΙΙΚΑ |