Άποψη της Βυτίνας από το Μαίναλο
.
Το Αντάμωμα των Απανταχού Βυτιναίων είναι ένας θεσμός που ξεκίνησε εδώ και λίγα χρόνια ο Σύλλογος Βυτιναίων και Φίλων της Βυτίνας "Ο Άγιος Τρύφων" και πραγματοποιείται την ημέρα της Μεταμορφώσεως στο εξωκκλήσι της Αγια-Σωτήρας, στους πρόποδες του Μαινάλου.
.
Η αρτοκλασία μετά τη θεία λειτουργία
.
Μετά το τέλος της λειτουργίας ο παπα-Νικόλας Ντάβος και η ζυγιά του, που αποτελείται από τα παιδιά του και άλλους νέους του χωριού και της περιοχής, παίρνουν στα χέρια το βιολί, το κλαρίνο, το λαούτο και τη φλογέρα και τραγουδούν μέχρι το απόγευμα τραγούδια του Μωριά. Οι καταστηματάρχες και οι επιχειρηματίες της περιοχής προσφέρουν το ψάρι που απαιτεί η ημέρα, κρασί, ποτά και γλυκά. Έτσι στήνεται ένα πανηγύρι που η φήμη του κάθε χρόνο διαδίδεται και συγκεντρώνει όλο και περισσότερο κόσμο.
.
Οι ομιλίες των προέδρων των δύο συλλόγων
.
Το χωριό μας συμμετείχε σε αυτή την εκδήλωση πρόπερσι, με πρωτοβουλία και ενέργειες του Φιλοπροόδου Συλλόγου Βυτιναιίκων Πύργου Ηλείας "Ο Άγιος Τρύφων", ο οποίος ανέλαβε την οργάνωση της μεταφοράς. Η υποδοχή που μας επιφύλαξαν οι κάτοικοι και οι αρχές της παλιάς αρκαδικής πατρίδας ήταν συγκινητική. Οι πρόεδροι των δύο συλλόγων αντάλλαξαν προσφωνήσεις και δώρα. Πολύ γρήγορα στην ατμόσφαιρα κυριάρχησε οικογενειακή ατμόσφαιρα, όπως μεταξύ αγαπημένων συγγενών που είχαν να σμίξουν πολύ καιρό.
.
Ο παπα-Νικόλας και τα παιδιά του έπιασαν δουλειά
.
Μετά τα τυπικά μίλησε η μουσική. Ο παπα-Νικόλας έπιασε το βιολί και το δοξάρι και τα παιδιά το κλαρίνο και το λαούτο. Παλιά τραγούδια του Μωριά, γνωστά ή ξεχασμένα, έκαναν τις ελατοσκεπείς πλαγιές να αντηχήσουν.
.
Ηλείοι και Αρκάδες Βυτιναίοι μαζί, μετά από εκατόν τόσα χρόνια
.
Γρήγορα οι Βυτιναίοι έπιασαν το χορό. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ οικεία και ευχάριστη και το αεράκι που κατέβαζε η Πατερίτσα δεν άφηνε κανέναν να ιδρώσει.
.
Τσάμικο
.
Το πανηγύρι κράτησε μέχρι το απόγευμα, σαν κανένας να μην ήθελε να τελειώσει. Παρά την κούραση τόσων ωρών, όλοι ήταν ευχαριστημένοι.
.
Όλη η εξαιρετική ορχήστρα
.
Για την ορχήστρα του παπα-Νικόλα και των παιδιών του χωριού όλοι είχαν να πουν τα καλύτερα λόγια. Πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού τραγούδησαν επί τόσες ώρες χωρίς να επαναλάβουν ούτε ένα τραγούδι.
Η φλογέρα αντήχησε μέσα στο ελατοδάσος, κατευοδώνοντάς μας πριν πάρουμε το δρόμο για το χωριό
.
Αποχαιρετήσαμε τη Βυτίνα με συγκίνηση και ικανοποίηση, αφού πρώτα ασπαστήκαμε την εικόνα του Αγίου Τρύφωνος. Όλοι παραδέχθηκαν ότι αυτή η ιδέα του συλλόγου ήταν πολύ καλή και ευχήθηκαν την επόμενη χρονιά να επαναλαμβανόταν.
Δυστυχώς αυτό δε συνέβη πέρυσι. Τα κομματόσκυλα, οι κομπλεξικοί και οι κακοί έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να αποθαρρύνουν όσους μπορούσαν να επηρεάσουν και να τους αποτρέψουν από την ενεργό συμμετοχή στο σύλλογο. 'Ετσι αυτός εδώ και ένα χρόνο παραμένει ουσιαστικά ακέφαλος, αφού δεν έγιναν οι προγραμματισμένες αρχαιρεσίες, μια και από ένα σωρό μέλη δε βρέθηκαν επτά άτομα να σχηματίσουν ένα ψηφοδέλτιο! Σημάδι της παρακμής της ελληνικής κοινωνίας και μάλιστα των μικρών κοινωνιών όπως είναι τα περισσότερα ελληνικά χωριά, όπου κουμάντο δεν κάνουν πάντα οι καλύτεροι.
Το μέλλον του συλλόγου παραμένει αβέβαιο, προς μεγάλη χαρά των εχθρών του. Οι φίλοι και υποστηρικτές του δεν αντέχουν αυτό τον αόρατο εχθρό κάθε καλής πρωτοβουλίας σε αυτό τον τόπο, που δεν αφήνει να γίνει το καλό. Έτσι τα Βυτιναίικα, μια κοινωνία δειλή, μοιραία και άβουλη, θα αναπολούν από μακρυά το Αντάμωμα της Αγια-Σωτήρας και θα μαθαίνουν από την τηλεόραση και τις εφημερίδες για τις εκδηλώσεις που κάνουν άλλοι σύλλογοι και άλλα, υγιή χωριά. Όσοι δε ασφυκτιούν μέσα σε αυτή την παρακμή, θα παίρνουν το αυτοκινητάκι τους και θα πηγαίνουν όπου υπάρχει ζωή και χαρά, αφήνοντας πίσω τη μιζέρια και την κακομοιριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου