Ο Λάμπρος Δρυμώνας «Μπραουνίκ» έφιππος και ντυμένος καουμπόης
Τώρα τις Αποκριές χορεύουνε γριές και νιες
και την Καθαρή Δευτέρα δώσ’ του φουστανιού αέρα.
Χορεύτε νιες, χορεύτε νιοι, χορεύτε παλικάρια
κι εγώ του χάρου του ‘βαλα σίδερα στα ποδάρια.
Ελάτε να χορέψουμε και όλοι να χαρούμε,
γιατί τα νιάτα φεύγουνε, δε θα τα ξαναβρούμε.
Κάτω στο γιαλό στην άμμο καλογέροι κάναν γάμο,
καλογέροι και παπάδες μαζευτήκαν δυο χιλιάδες.
Κι ένας διάκος ο καημένος ήταν παραπονεμένος.
Σήκω, διάκο, να χορέψεις κι όποιαν θέλεις να διαλέξεις.
Κι αν διαλέξεις κοριτσάκι, θα ‘ναι σαν περιστεράκι,
κι αν διαλέξεις παντρεμένη, θα ‘ναι καλομαθημένη,
κι αν διαλέξεις καμμιά χήρα, ψυχικό στην κακομοίρα.
Ποιος είδε θηλυκό παπά, και διάκο γκαστρωμένο.
Ποιος είδε κι ένα γούμενο, τριών μερών λεχώνα.
Οι αποκριές μας ήρθανε, τι άλλο καρτερούμε.
Παρακαλούμε το Θεό, καλή Λαμπρή να δούμε.
Ας τραγουδήσω κι ας χαρώ, του χρόνου ποιος το ξέρει;
Για θα 'μαι 'δω, για θα 'μαι 'κει, για θα ‘μαι σ’ άλλα μέρη.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου