.
Στεκόμενος μπροστά στην εικόνα του Αγίου Τρύφωνος, όπου κι αν βρίσκεσαι, όσο πολυτελής ή ταπεινή κι αν είναι αυτή, κοντοστέκεσαι κι ο νους σου τρέχει στον αγαπημένο χηνοβοσκό, που θυσίασε τη ζωή του για την αγάπη του Χριστού. Απευθύνεις μια δέηση στον Ανάργυρο Ιατρό και Ακέστορα. Θυμάσαι τη σωτηρία των προγόνων Βυτιναίων από την πανούκλα, με την άφιξη της θαυματουργής εικόνας του από τη Μικρά Ασία.Σου ξανάρχονται στη μνήμη όλες οι ιστορίες που άκουγες παιδί από τις γιαγιάδες για τα θαύματα του Αγίου στο χωριό, που μπορεί και να σε φόβιζαν ή να μην πίστευες καν. Ξαναζείς νοερά τα πανηγύρια, τους στρωμένους με μυρτιές δρόμους, τους ψαλτάδες και τα τεριρέμ, τα στρωμένα κιλίμια και τις αρτοκλασίες, τους δεσποτάδες και τους παπάδες. Τα γλέντια στα μαγαζιά και τα τραπέζια στα σπίτια των εορταζόντων. Ταξιδεύεις με τη σκέψη στο χωριό, στον κάμπο και τη θάλασσα. Περνάς μια βόλτα κι από το Μαίναλο, με την παλιά πατρίδα Βυτίνα στους πρόποδές του. Εύχεσαι να μπορούσες τέτοια μέρα να ήσουν μαζί με τους αγαπημένους συγγενείς και φίλους. Κυρίως αυτούς που έχουν φύγει για πάντα.
Ύστερα σκοπεύεις με το φακό και πατάς το κουμπί. Ένα κλικ και ο ψηφιακός Άγιος εμφανίζεται στην οθόνη της φωτογραφικής σου μηχανής. Σπουδαία υπόθεση η τεχνολογία, κάνει πραγματικά θαύματα. Η τεχνολογία, όσο κι αν προοδεύσει όμως, δεν θα σβήσει ποτέ το ανθρώπινο συναίσθημα.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου