Το ρήγμα βγήκε στην επιφάνεια
Έσπασε τους αγωγούς, τις σιδηροδρομικές γραμμές και άνοιξε δρόμους και κράσπεδα
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στέφανος Κρίκκης
Μέχρι την επιφάνεια του εδάφους έφθασε το ρήγμα που προκάλεσε τον μεγάλο σεισμό της περασμένης Κυριακής. Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Αθηνών που βρέθηκαν στην Αχαΐα από την πρώτη στιγμή, διαπίστωσαν με έκπληξη πως το μεγάλο ρήγμα που βρισκόταν 15 χιλιόμετρα κάτω από το έδαφος, κινήθηκε με τόση σφοδρότητα ώστε τη στιγμή που ξεπρόβαλε στην επιφάνεια, έσπασε ακόμη και σιδηροδρομικές γραμμές!
Oι διαρρήξεις του ρήγματος στην επιφάνεια καλύπτουν απόσταση 300 μέτρων. Πρόκειται για ένα ως επί το πλείστον σπάνιο φαινόμενο, το οποίο οι επιστήμονες είχαν παρατηρήσει για τελευταία φορά στον μεγάλο σεισμό του 1981, στις Αλκυονίδες, όπου το ρήγμα διέρρηξε τον φλοιό και ξεπρόβαλε στην επιφάνεια, στην περιοχή του Καπαρελίου στις Ερυθρές.
Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι επτά επιστήμονες του Τομέα Δυναμικής Τεκτονικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας (Θ. Λέκκας, Ι. Φουντούλης, Γ. Δανάμος, Ε. Σκούρτσος, Λ. Γουλιώτης, Σ. Μαυρούλης, Ε. Κωστάκη) ερεύνησαν εξονυχιστικά την περιοχή της Κάτω Αχαγιάς και διαπίστωσαν ότι το ρήγμα εκμεταλλεύτηκε τη φύση και τη σύνθεση των πετρωμάτων του υπεδάφους, με αποτέλεσμα να κινηθεί ορμητικά προς τα πάνω και τη στιγμή που ξεπρόβαλε στην επιφάνεια, να σπάσει όχι μόνο υπόγειους αγωγούς ύδρευσης αλλά και σιδηροδρομικές γραμμές. Διάνοιξε μάλιστα δρόμους, κράσπεδα και προκάλεσε ζημιές σε σπίτια σύγχρονης κατασκευής.
«Οι επιφανειακές διαρρήξεις που προκάλεσε στο έδαφος το ρήγμα μάς δίνουν πολύτιμες επιστημονικές πληροφορίες για όλα τα τεκτονικά κομμάτια του Πατραϊκού Κόλπου», επισήμανε στα ΝΕΑ ο καθηγητής Γεωλογίας κ. Ευθύμιος Λέκκας. «Μπορούμε πλέον να δούμε πώς κινείται διαχρονικά το ρήγμα, πώς επηρεάζει τα εδάφη, πώς συμπεριφέρονται ολόκληρα τμήματα του υπεδάφους όχι μόνο στη Βορειοδυτική Πελοπόννησο αλλά ακόμη και στη Δυτική Στερεά Ελλάδα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι όλη αυτή την καινούργια γνώση θα μπορέσουμε να τη συμπεριλάβουμε άμεσα στον χωροταξικό μας σχεδιασμό, στο πώς θα πρέπει να χτίζονται τα σπίτια από εδώ και στο εξής».
Η εμφάνιση του ρήγματος στην επιφάνεια δημιούργησε πολλά ερωτηματικά στους επιστήμονες, κυρίως για τη φύση του υπεδάφους της ευρύτερης περιοχής. Όπως λένε οι ειδικοί, αν τα πετρώματα ήταν χαλαρά τότε η ορμή του ρήγματος θα αποσβενόταν. Αν πάλι ήταν συμπαγή, η διάρρηξη θα εμποδιζόταν και δεν θα έφθανε μέχρι το έδαφος. Φαίνεται λοιπόν, σύμφωνα με μια πρώτη εκτίμηση, ότι κάτω από την επιφάνεια και σε βάθος 15-20 χιλιομέτρων υπάρχει ένας αξιοσημείωτος συνδυασμός πετρωμάτων με διαφορετική σύσταση, η οποία επέτρεψε στο ρήγμα να φθάσει μέχρι πάνω. Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι το γεγονός ότι στην περιοχή όπου έγινε ο σεισμός, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Αθηνών διαπίστωσαν πως ενεργοποιήθηκαν και άλλα μικρότερα παρακείμενα ρήγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου