ΤΟ ΨΟΥΡΑΙΙΚΟ

Ο πρώτος ιδιοκτήτης το 'χτισε με γερό μπινά (λιθοδομή) στο κέντρο του χωριού, με ψηλό κατώι και μερακλήδικο γύφτικο κάγκελο στο μπαλκονάκι, από το οποίο η όμορφη κόρη του γέμιζε τις καρδιές των νέων με σεβντά. Στα δύσκολα χρόνια του "σταφιδικού ζητήματος", του περονόσπορου και των τοκογλύφων, το έβαλε αμανάτι και το 'χασε.
Το κατώι του έγινε καφενείο και στον όροφο λειτούργησε για αρκετά χρόνια σχολή "ευρωπαϊκών χορών"! Μάλιστα! Αρχές του εικοστού αιώνα, εκτός από τα τσάμικα και τα καλαματιανά οι νέοι του χωριού χόρευαν και ταγκό, ρούμπα και πόλκα!
Λίγο οι σεισμοί, λίγο ο εκσυγχρονισμός, το χωριό άλλαξε με το πέρασμα των χρόνων. Αρχές της δεκαετίας του '80 το σπίτι περάστηκε με χοντρό άσπρο σοβά, που ήταν τότε της μόδας και ονομαζόταν "χωριάτικος", αν και ποτέ δε χρησιμοποιήθηκε από κανένα χτίστη σε κανένα χωριό. Μόνο το ξύλινο μπαλκόνι με το ωραίο κάγκελο θύμιζε κάπως τα παλιά.
Με το σεισμό του '93 τα γειτονικά σπίτια κατεδαφίστηκαν: του Βασάνη, του παπα-Νικόλα, και πριν από αυτόν του Φραγκιά, του Σάββα, το καφενείο του Παναγιώτη. Αυτό άντεξε, παρά τις ζημιές που του προκάλεσε ο σεισμός του Πύργου. Διορθώθηκε η γωνιά του βρονταλιού που είχε πέσει, αλλάχτηκε η σκεπή, σοβατίστηκε και έγινε σαν καινούργιο.


Έτσι συνέχισε να ομορφαίνει τη μικρή πλατεία, μαζί με το σπίτι του Νικόλα και λίγο πιο πέρα του Ζάγκλη. Μέχρι τις 29 του περασμένου Οκτωβρίου, όταν ο σεισμός του Βουνάργου πλήγωσε το γερασμένο του σώμα. Παρά τις συστάσεις των αρμοδίων, ο νοικοκύρης του αρνήθηκε να το εγκαταλείψει.
Την περασμένη Κυριακή ήρθε η χαριστική βολή. Ακατοίκητο πλέον, περιμένει τη μπουλντόζα που θα το εξαφανίσει, θάβοντας κάτω από τα ερείπιά του άλλη μία ανάμνηση από τα Βυτιναίικα του παλιού καιρού. Ο ιδιοκτήτης του θα στεγαστεί προσωρινά σε ένα από τα είκοσι τρία οικήματα που θα διατεθούν στους σεισμόπληκτους του Δήμου Πύργου.
Σιγά σιγά, καθώς οι σεισμοί δε θα πάψουν ποτέ να ταλαιπωρούν την ηλειακή γη, τίποτε δεν θα θυμίζει πως σε τούτο το λόφο οι προπαππούδες μας κουβάλησαν πέτρες από τη Σκαφιδιά και το Λεβεντοχώρι και έφτιαξαν ένα από τα ομορφότερα χωριά της περιοχής με διώροφα μπινάτα μακρυνάρια. Τα Βυτιναίικα, όπως και όλα τα χωριά, θα μοιάζουν όλο και περισσότερο με άσχημες γειτονιές της πόλης και η περιοχή μας θα τραβήξει τον αμφίβολο και θλιβερό δρόμο του μοντερνισμού.