Αντίθετα από την υπόλοιπη Ηλεία, που θέτει πολλές φορές την όρασή μας σε δοκιμασία, στο Κτήμα Μερκούρη το κάθε σημείο είναι μία γιορτή της ομορφιάς
Η παλιά μηχανή σκουριάζει όμορφα με παρέα τις κουκουναριές
Στο βάθος του ορίζοντα η Ζάκυνθος
Ένα παγώνι διασχίζει το δρόμο
Το κάθετο των κυπαρισσιών κόβει το οριζόντιο της θάλασσας
.
Το νησί Κόρακας
Ο όρμος Χόρταις
Τα λόγια αδυνατούν να περιγράψουν, ο φωτογραφικός φακός είναι λίγος μπροστά στην ομορφιά της φύσης
.
Πυκνή βλάστηση μέχρι τη θάλασσα. Τα αρώματα του αέρα δε μπορούν να αναρτηθούν στο ιστολόγιο
Πεύκα, κυπαρίσσια, ελιές
Κάθε άποψη του όρμου κατά μήκος του παλιού δρόμου είναι και μία νέα απόλαυση
Ελιές και ουασιγκτωνίες
Τα μαυρούδια έτοιμα για τρύγο
Η συστάδα με τις αροκάριες. Εδώ υπήρχε μία πηγή και μερικοί βράχοι. Σε αυτό το σημείο ο Κολοκοτρώνης και η συνοδεία του έστησαν το τελευταίο τσιμπούσι πριν τη μετάβαση στη Ζάκυνθο. Οι οιωνοί που φανέρωσαν οι σπάλες των αρνιών ήταν ευνοϊκοί
Τα παγώνια σεργιανάνε ανάμεσα στις ελιές
Οι χήνες παρακολουθούν ανήσυχες
Το σπίτι του Μερκούρη με τους φοίνικες που πλήττονται από το σκαθάρι του Φαραώ. Κρίμα
Η πήλινη Σφίγγα αγναντεύει τη Ζάκυνθο
Η προτομή της αείμνηστης Μαρίας Κανελλακοπούλου - Μερκούρη. Είναι περίεργο να βλέπεις τη μορφή σε μπρούτζο ενός ανθρώπου που έχει γνωρίσει προσωπικά
Το περιβόλι με τα εσπεριδοειδή
Η εκκλησία της Αγίας Ζώνης. Ελπίζω να με συγχωρήσει η Παναγία που όταν έφθασα, η λειτουργία είχε τελειώσει. Με τόση ομορφιά, είνα αδύνατον να επιταχύνεις το βήμα ή να παραλείψεις κάτι
Η εικόνα της Καταθέσεως της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου
Το εσωτερικό του ναού με το περίεργο τέμπλο, από πέτρες της περιοχής
Σταφύλια και ελιές πήραν την ευλογία της Παναγίας. Καλή σοδειά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου