ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ: ΑΓΑΠΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΗΛΕΙΑ;

Η σημερινή "Πατρίς", αφορμή για μελαγχολικές σκέψεις για το μέλλον της Ηλείας
.
Διαβάζοντας τον τοπικό τύπο και επισκεπτόμενος το χωριό, κάθε φορά αναρρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιος από τους ανθρώπους που ασκούν εξουσία, ο οποίος αγαπά πραγματικά και ανιδιοτελώς αυτό τον τόπο στο σύνολό του. Η ερώτηση εκ προοιμίου δεν αφορά τους πολιτικούς, τους βουλευτές του Νομού και όσους κατάγονται από αυτόν αλλά εκλέγονται αλλού, διότι αυτοί είναι γνωστό ότι δεν αγαπούν τον τόπο τους, αλλά τη θέση τους και τα χρυσοφόρα κεκτημένα προνόμια της εξουσίας. Αν τον αγαπούσαν, θα πολιτεύονταν αλλιώς και τα αποτελέσματα στον τόπο θα ήταν άλλα. Επομένως το ερώτημα απευθύνεται στους αυτοδιοικητικούς, σε αυτούς δηλαδή που μένουν στον τόπο τους και οι ενέργειες ή τα λάθη τους έχουν άμεσο αντίκτυπο στην τοπική κοινωνία και οικονομία. Ούτε εδώ τα πράγματα είναι θετικά.
.
.
Συλλαλητήριο στη Βάρδα

.
Ξεκινώντας από το βορρά και με αφορμή τη νέα διοικητική διαίρεση της χώρας, έχουμε την τάση απόσχισης του Δήμου Βουπρασίας, επειδή θεωρεί ότι η συνένωσή του με τον όμορο Δήμο Λαρισσού Αχαΐας του δίνει την πρωτοκαθεδρία, ενώ η συνένωση με τους δήμους του κάμπου τον υποβαθμίζει. Το ότι η Αχαΐα μεθοδεύει, ίσως και με τη συνέργεια της Βουπρασίας, την υπαγωγή του δάσους της Στροφυλιάς στα δικά της όρια, δεν έχει και μεγάλη σημασία για τους τοπικούς παράγοντες.
.

Λήψη από αέρος της Ολυμπίας. Σε λίγο θα μας ζητούν διαβατήριο...
.
Στο κέντρο του νομού μας, ο Ολύμπιος κύριος Αηδόνης δήλωσε ότι η συνένωση της Αρχαίας Ολυμπίας με το Δήμο Πύργου οδηγεί στη δημιουργία «Πυργιστάν», ενώ μια πρωτοβουλία δημοτών του απαξιώνει τα υπόλοιπα διαμερίσματα του νυν δήμου, διότι «διασύρουν την αίγλη της Ολυμπίας και τα ενδιαφέροντα της Ολυμπίας δεν είναι αγροκτηνοτροφικού ενδιαφέροντος, αλλά τουριστικού και πολιτισμικού σε διεθνές επίπεδο», σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Αρχαίας Ολυμπίας Αναστάσιο Μίχο. Η υπεροπτική και αυτάρεσκη ολιγαρχία της Ολυμπίας δηλαδή περιφρονεί τα γύρω χωριά και επιδιώκει τη δημιουργία ενός Βατικανού, ή καλύτερα ενός «Ολυμπιστάν». Τους τουρίστες τους άραγε θα τους ταΐζουν με αγροκτηνοτροφικά προϊόντα εισαγωγής;
.

Ο πιστολέρο της Sugarville
.
Πηγαίνοντας νοτιότερα και παραλιακά, φθάνουμε στη Ζαχάρω, ή μάλλον Sugar Town του κυρίου Πανταζή Χρονόπουλου. Εδώ πια μιλάμε για Φαρ Ουέστ, όπου τα πράγματα δε βαδίζουν στα όρια του Νόμου, αλλά τα έχουν προ πολλού ξεπεράσει. Ο εν λόγω κύριος έχει απασχολήσει δεκάδες φορές τον Τύπο με τις ενέργειές του και είναι απορίας άξιον πώς παραμένει καθισμένος στο θώκο του. Μήπως με τη βοήθεια του πιστολιού του;
.
Πανταζής Χρονόπουλος, Δήμαρχος Ζαχάρως Ηλείας

.

Ευάερο, ευήλιο, με ηχηρό όνομα και ωραία παρτέρια, αλλά σχεδόν κενό περιεχομένου
.
Επανερχόμαστε στο κέντρο, στην πρωτεύουσα. Ενώ κύριο θέμα συζήτησης είναι η απομάκρυνση ή μη της ΣΕΤΤΗΛ και η χωροθέτηση του ΤΕΙ, κανείς δε μπορεί να παραδεχθεί ότι υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες όχι νέο, αλλά ούτε το υπάρχον ΤΕΙ δεν είναι βιώσιμο. Νομάρχης και Δήμαρχος ερίζουν για την τοποθεσία του νέου ΤΕΙ και το στέλνουν πότε μέσα στη Λίμνα, πότε στα Βυτιναίικα, πότε δω και πότε εκεί, ενώ η ιδεατή λύση είναι στην είσοδο της πόλεως, στο χώρο του παλιού Ινστιτούτου, του παλιού Μανωλοπούλειου και του εργοστασίου Ξυστρή, με την αναστήλωση και χρήση των υπαρχόντων κτηρίων, που βρίσκονται σε ελεεινή κατάσταση. Για την ώρα την είσοδο της πόλης κοσμεί το νοσοκομείο με το βαρύγδουπο όνομα και την προβληματική παροχή υπηρεσιών υγείας. Μόνο που και αυτό οδηγείται σε κλείσιμο, φέρνοντας το νομό μας σε υγειονομική κατάσταση χειρότερη από αυτήν που υπήρχε πριν την ανέγερσή του.
.
Τελειώνοντας, λίγα λόγια για την εκκλησιαστική κατάσταση στο νομό μας. Στην Ηλεία σήμερα διαποιμαίνουν τρεις επίσκοποι, ο Μητροπολίτης Ηλείας Γερμανός, ο Επίσκοπος Ωλένης Αθανάσιος και ο Μητροπολίτης Ολυμπίας και Τριφυλίας Χρυσόστομος. Ο πρώτος, ευτυχώς αμέμπτου ηθικής και αδιαμφισβήτητου κύρους στους κόλπους της Ιεραρχίας, είναι πλέον ηλικιωμένος και ανήμπορος να ασκήσει τα διοικητικά καθήκοντά του, για αυτό και χρειάστηκε τη βοήθεια του δευτέρου, κύριο δε μέλημά του, σε βαθμό εμμονής, είναι η ανέγερση του νέου ναού του Αγίου Χαραλάμπους. Σεβασμιώτατε, έχει Άγιο Χαράλαμπο ο Πύργος και τον πανηγυρίζει με συγκεκριμένο τρόπο εδώ και εκατόν ογδόντα χρόνια! Με τα χρήματα που θα δαπανηθούν για την ανέγερση του νέου ναού, θα μπορούσαν να αναστηλωθούν ένα σωρό παλαιοί ναοί, τραυματισμένοι από το χρόνο και τους σεισμούς, με πρώτο και καλύτερο τον Άγιο Νικόλαο του Πύργου, στον οποίον οι ζημιές του σεισμού του Ιουνίου 2008 είναι ακόμη εμφανείς. Εις ό,τι αφορά δε τον τρίτο επίσκοπο, η ύπαρξή του γεννά το ερώτημα μήπως και στην Ελλαδική Εκκλησία πρέπει να γίνει κάποτε ένας «Καλλικράτης». Ογδόντα δεσποτάδες είναι πολλοί. Στην Ηλεία δε τρεις είναι πάρα πολλοί!
.

Αυτό το κουρέλι στο χάρτη κάποτε εξυπηρέτησε κομματικές σκοπιμότητες. Σήμερα είναι μόνο πηγή προβλημάτων, κυρίως για την Αιτωλοακαρνανία και για την Ηλεία

.
Το θλιβερό συμπέρασμα που προκύπτει από τη μελέτη αυτών των γεγονότων είναι ότι ο καθένας από τους τοπικούς ηγέτες της περιοχής μας ενδιαφέρεται μόνο για το μαγαζάκι του και για τη θεσούλα του. Αντί αυτής της μιζέριας, θα θέλαμε να τους βλέπαμε να παλεύουν πρώτα για την κατάργηση του διοικητικού τέρατος που λέγεται «Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας» και μετά για την Ηλεία μας, με όλο το είναι τους και με κάθε κόστος. Για τη γη που προδώσαμε και ποτίσαμε με δηλητήριο, που ξεπουλάμε και διαχειριζόμαστε σαν να είναι το τσιφλίκι του παππούλη μας και που κάποιοι από εμάς δεν καταδέχονται πια και θέλουν να ξεκόψουν από το σώμα της.