Στερεοσκοπική φωτογραφία του 1906
.
Από τη διάνοιξη της Διώρυγας της Κορίνθου, οι Έλληνες χωρίστηκαν σε «πάνω» και «κάτω από το Αυλάκι». Για εμάς τους λιγότερους που καταγόμαστε από «κάτω», η Διώρυγα της Κορίνθου είναι το σημαντικότερο τοπόσημο της διαδρομής προς την ιδιαίτερη πατρίδα. Ό,τι και να λένε με φθόνο για την Πελοπόννησο και τους κατοίκους της οι υπόλοιποι Έλληνες, αυτή θα κρατάει περήφανα για πάντα τον τίτλο της ως «Ελλάδος Ακρόπολις» και το «Αυλάκι» θα είναι η ισχυρή τάφρος αυτής της Ακροπόλεως.
.
Σύγχρονη δορυφορική λήψη του Ισθμού και της Διώρυγας της Κορίνθου
Ο αρχαίος Δίολκος, πρόγονος της διώρυγας
Το μνημείο του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρωνος, από την πρώτη προσπάθεια διανοίξεως της διώρυγας το 67 μ.Χ.
«Άποψις εργοταξίου διώρυγος Κορίνθου», ελαιογραφία του Λεωνίδα Χαϊκάλη
Εργασίες διανοίξεως το 1886
Κατασκευή των πέτρινων πρανών
Η διώρυγα γεμίζει με θαλασσινό νερό
Τα εγκαίνια της Διώρυγας της Κορίνθου, 25 Ιουλίου 1893
«Εγκαίνια Διώρυγος Κορίνθου», ελαιογραφία του Κωνσταντίνου Βολανάκη
1 σχόλιο:
Η Πελοπόννησος είναι διαφορετική γη, διαφορετική αίσθηση, διαφορετικό έδαφος, αέρας, φύση. Είναι η πατρίδα. Κάθε νομός έχει τα δικά του γνωρίσματα και ομορφιές αλλά καταλαβαίνεις ότι πατάς στο Μοριά σε όποιο σημείο κι αν βρίσκεσαι. Προσωπικά, όταν περνάω το αυλάκι κατά πάνω μελαγχολώ. Από τον Ισθμό και κάτω νιώθω ότι είμαι σπίτι. Εκ Πατρών προερχόμενη επιζητώ την έρευνα και τη μελέτη των νομών της Πελοπονήσσου γιατί μου είναι οικείες. Διορίσμένη σε Λακωνία, Ηλεία και ταξιδεύοντας στους υπόλοιπους νομούς, αυτό το αίσθημα πάντα μένει. Πελοπόνησσος= Αγαπημένη Πατρίδα. Πελοπόνησσος= Ιστορία.
Δημοσίευση σχολίου