.
Βάσσες
.
Μας ξύπνησαν οι πετεινοί. Το φως. Η γλώσσα η πρωινή
Της τροκάνας, γαυγίσματα σκυλιών και αποκρίσεις πετεινών.
Όλοι στο πόδι. Και κατεβήκαμε με τις βαλίτσες,
Ποθώντας να κινήσουμε μέσα στα μαγιολούλουδα και τις ζεστές τις πέτρες
Ενός Μαγιάτικου πρωινού στην Πελοπόννησο.
Δρόμοι ορεινοί, φρεσκοασφαλτοστρωμένοι,
Κατεβασμένα τα παράθυρα, σαν σέλλες να γυαλίζουν τα καθίσματα,
Κι έπειτα μια τελευταία στροφή μέχρι να βρούμε τις λαμπρές κολώνες
Των Βασσών να συντηρούνται τώρα κάτω από καναβάτσο.
Μας έλειψε η κλασσική τους τάξη κι αίσθηση,
Μα το γαρμπίλι που έτριζε κάτω από το στέγαστρο
Επικύρωσε την παρουσία μας, όπως κι ένας κούκκος
Που σήμαινε την ώρα διαρκώς καθώς καθόμουν κείθε
Χαζεύοντας τις πεταλούδες στην προ-φυσιοδιφική χλωρίδα.
.
Seamus Heaney
.
Από το Apia - Epikourios
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου