Η ΤΡΑΝΗ

.
Είχε περάσει τα ογδόντα, ήταν άρρωστη και καταλάβαινε ότι ο καιρός της εζύγωνε. Έτσι δε χάλασε το χατήρι του γιου της. Φόρεσε τα καλά της ρούχα, έβαλε το δαχτυλίδι και έριξε στο κεφάλι τη ριχταριά, το μαντήλι με το οποίο οι ηλικιωμένες γυναίκες της Γορτυνίας κάλυπταν τα μαλλιά τους. Με ηρεμία και αρχοντιά στήθηκε μπροστά στο φακό του φωτογράφου Κουρτίδη στον Πύργο, για να απαθανατισθεί η μορφή της. Αρχοντιά που είχε κληρονομήσει από το σόι της, το Λιαροπουλαίικο. Η προγιαγιά Κωνσταντίνα, λίγο πριν το θάνατό της, το 1929.
Γεννημένη στη Βυτίνα γύρω στο 1850, ήταν κόρη του Πέτρου Λιαρόπουλου, γιου του Ανδρίκου Λιαρόπουλου και της Βασιλικής Πανοπούλου από την Αλωνίσταινα, την οποία παντρεύτηκε μετά το θάνατο της πρώτης του γυναίκας, της θρυλικής Ελένης Λιαροπούλου και του πατέρα του Πέτρου, από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ.
Τρεις αδερφάδες ήταν στην οικογένεια, και οι τρεις παντρεύτηκαν στα Βυτιναίικα. Μόνο οι αρσενικοί έμειναν στα πατρικά, στο βουνό. Άντρας της ήταν ο Δημήτρης Ζενέλης, από το Κάτω Χωριό, που είχε κατέβει αρχικά στον Πύργο και είχε κάνει καλά λεφτά δουλεύοντας ως τερζής. Τότε ακόμη η φουστανέλλα φοριόταν, και τα κεντημένα γιλέκα και οι περικνημίδες άφηναν καλό κέρδος. Έτσι απέκτησε κτήματα, σταφίδες και λιβάδια, και ζούσαν καλά. Το νοικοκυριό της ήταν γνωστό στο χωριό, όπως και η αυστηρότητα με την οποία μεγάλωσε τα παιδιά της.
Έξι παιδιά απέκτησε, τρία παιδιά και τρεις τσούπες. Είχε την ατυχία να δει τα δύο από αυτά να πεθαίνουν από τη φυματίωση, αστεφάνωτα. Με το γιο της Λάμπρο μάλιστα έμεινε στη Βυτίνα κάμποσο καιρό, στο καλυβάκι που ήταν η προίκα της, αλλά αυτό δεν στάθηκε αρκετό να σώσει τη ζωή του.
Είχε πίκρες η ζωή της. Είδε παιδιά να χάνονται, είδε αδερφάδες να χάνονται, έχασε και τον κύριό της, είδε τη σταφίδα να χάνεται. Όμως στα δύσκολα της ζωής στάθηκε με αξιοπρέπεια, μέχρι το τέλος. Μαυροφορεμένη, με τη ριχταριά να καλύπτει τα άσπρα της μαλλιά, στο στασίδι της εκκλησίας, στο νοικοκυριό, μπροστά στο φωτογράφο, με το ήθος εκείνων των ανθρώπων που δε συναντάμε εύκολα στην εποχή μας.
.