Ο γαλατάς. Ελαιογραφία σε καμβά του Νικηφόρου Λύτρα, 1895. Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου
Τούτο το, μαύρα γλαρά μου μάτια, τούτο το καλοκαιράκι
τούτο το καλοκαιράκι κυνηγούσα ένα πουλάκι.
.
Κυνηγού-, μαύρα γλαρά μου μάτια, κυνηγούσα, προσπαθούσα
κυνηγούσα, προσπαθούσα να το πιάσω δεν μπορούσα.
.
κυνηγούσα, προσπαθούσα να το πιάσω δεν μπορούσα.
.
Κι έστησα, μαύρα μου μάτια, κι έστησα τα ξόβεργά μου
κι έστησα τα ξόβεργά μου, κι ήρθ’ η πέρδικα κοντά μου.
κι έστησα τα ξόβεργά μου, κι ήρθ’ η πέρδικα κοντά μου.
Κι ήρθε κι έ-, μαύρα μου μάτια, κι ήρθε κι έκατσε στο γόνα,
κι ήρθε κι έκατσε στο γόνα σαν πουλί και σαν τρυγόνα.
Παίζοντας, ψηλέ λιγνέ μου κρίνε, παίζοντας τον ταμπουρά μου
παίζοντας τον ταμπουρά μου ήρθε μες στην κάμαρά μου.
Αυτό το υπέροχο τραγούδι της Γορτυνίας τραγουδιόταν σε χαρές και γάμους, ιδίως κατά την πομπή της νύφης από την πατρική της οικία προς στην εκκλησία. Χορευόταν στα βήματα του τσάμικου. Έχει πάνω από 70 στίχους, εκτός από αυτούς που αναφέρονται εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου